In Parijs is er halverwege de negentiende eeuw geëxperimenteerd met hasj door een groep beroemde Franse schrijvers en kunstenaars, zoals Théophile Gautier, Charles Baudelaire, Eugène Delacroix en Alexandre Dumas. Ze hadden over de drug gehoord van Franse soldaten die in Noord-Afrika waren geweest en het exotische genotsmiddel was ook uitgebreid beschreven in de ontzettend populaire vertellingen van duizend en een nacht. Deze artistieke elite was nieuwsgierig naar de mystieke ervaring, de droomwereld en het ontstijgen van de realiteit die het eten of roken van hasj veroorzaakte. Ze noemden zichzelf de Hashish Club en ze beschreven hun maandelijkse ervaringen, soms positief maar ook kritisch, in diverse artikelen en boeken.