Hasj maken

Traditionele methoden

Hasj (ook wel hassjiesj genoemd) wordt gemaakt van de plakkerige substantie (trichomen) op marihuana. Sommige methoden zijn al duizenden jaren oud en zijn overgedragen van generatie op generatie.

De sterkte, geur en andere kenmerken hangen samen met de genetische achtergrond van de plant. Hasj wordt op verschillende manieren gemaakt, maar altijd volledig natuurlijk en zonder gebruik van chemicaliën. Afbeeldingen hiervan zijn te zien in de musea in Amsterdam en Barcelona, naast verschillende apparaten die worden gebruikt voor het maken van hasj.

Hasj maken met een zeef

De meeste soorten hash worden gemaakt door gedroogde planten over een zeer fijne zeef te wrijven. De trichomen scheiden zich zo af van de plant en vallen door de zeef. De verzamelde harsklieren worden dan met warmte en druk bewerkt waardoor een coherente hashmassa ontstaat. Gezeefde hash is meestal harder en compacter dan handgewreven hash omdat deze vaak mechanisch wordt geperst. Ze kan variëren van lichtbruin en droog tot zeer zwart en kleverig.

Hasj maken met de hand

Charas wordt gemaakt door de handen over de bloemen van levende vrouwelijke planten te wrijven om zo de trichomen (kleine harsklieren die de actieve componenten van de plant produceren) los te maken van de bloem. De hars wordt dan van de handpalm geschraapt en met de hand tot een homogene bal gemaakt. Deze is meestal donkerbruin of zwart, enigszins kleverig en zacht bij kamertemperatuur.