Voor een onbezorgde nachtrust waren de Japanners aangewezen op een kaya, een rechthoekig net van hennepvezels dat bescherming bood tegen muggen. Sinds het midden van de achttiende eeuw omringden zeer grote muskietennetten de volledige slaapruimte van de familie, terwijl kleinere kaya’s rond individuele futons werden opgehangen. Om insecten buiten te laten en frisse lucht binnen te laten, hadden deze handgemaakte hennepnetten een maaswijdte van één millimeter. Omdat het muskietennet voor subtiele effecten zoals transparantie en schaduwen zorgde, was het een terugkerend onderwerp in de Japanse kunst.